είναι πολλά τα λεφτά Σωκράτη

24

Φεβ.

Tι μπορεί να έφταιξε; Επί της ουσίας όχι πολλά πράγματα. Η ουσία και η διαφορά είναι μία και άλλη καμία. Απλά η Μπορντό έχει καλύτερη ομάδα, παίζει σε πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, οι παίχτες της είναι πιο φρέσκοι (αλήθεια πόσοι δικοί της έπαιξαν στο Κόπα Άφρικα), το μομέντουμ είναι με το μέρος της και μια φάση της έφτανε για να πάρει την πρόκριση. Στο twitter έγραφα πως ήταν απλά το πρώτο ημίχρονο. Και νομίζω πως και στο δεύτερο δε θα δούμε κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί. Ή δε θα εκπλαγούμε από κάτι. Πολύ φρέσκια ομάδα η Μπορντό. Χωρίς να σε εντυπωσιάζει, την ουσία την έχει. Έτσι προβλέπω πως θα είναι και στο Μπορντό. Θα μας τρέχουν όποτε θέλουν αυτοί, θα κάνουν τριγωνάκια, θα παίζουν κορόιδο, θα ανεβάζουν ταχύτητα όποτε γουστάρουν και θα βάλουν ένα γκολ. Και εκεί θα πρέπει ο άναρχος Λούα Λούα να κάνει δύο κόντρες στην αντεπίθεση και να τη δώσει στον Κώστα το Μήτρογλου για να κολλήσει το πρώτο και να έρθει και το στημένο για να μπει το δεύτερο.

Η διαφορά του σημερινού Ολυμπιακού, από τον Ολυμπιακό που είχε παίξει πριν δυο χρόνια τέτοια εποχή με τη Τσέλσι, πάλι για τη φάση των 16, και μιλάμε για μια πολύ πιο δυνατή αντίπαλο και δεν έχασε στο Καραϊσκάκη, κατ’ εμέ αφενώς είναι η φρεσκάδα που είχε τότε η ομάδα και αφετέρου οι παίχτες με προσωπικότητα.

Στο πρώτο σκέλος, όταν έχεις αλλάξει τρεις προπονητές μέσα σε λίγους μήνες, όταν αλλάζεις τεχνικό τημ κάθε χρόνο, δεν μπορείς να έχεις και πολλές απαιτήσεις ή βλέψεις για ευρωπαϊκή διάκριση. Και εδώ που τα λέμε, αδυνατώ να καταλάβω πότε οι ομάδες μας έγιναν ομάδες επιπέδου προημιτελικών Τσαμπιολί, πότε ψηλώσαμε τόσο σαν χώρα και δεν τον κατάλαβα. Απορώ γιατί δεν χτυπάνε στα σοβάρα το κύπελλο για το οποίο παίζει ο Παθαναϊκός στη Ρώμη με την ομάδα της Ροζέλλας.

Στο δεύτερο σκέλος τώρα, παίχτες με προσωπικότητα δε θαρρώ πως λείπουν απο τα μετόπισθεν. Και ο Μέλμπεργκ και ο Νικοπολίδης έχουν τόσες πολλές  παραστάσεις, όσες δε θα δει ο μέσος παίχτης της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ σε μια ολόκληρη ζωή, ακόμα και από την τηλεόραση. Για τους Παθαναϊκοί δε μιλάω. Αυτοί που λείπουν, λοιπόν, είναι από τη μέση και μπροστά. Παίχται μ’εμπειρία, προσωπικότητα και cojones. Όπως αυτή(α) που είχε ο loser για το Μάρκο Βίλα, Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς. Ή φερ ειπείν ο Γκαλέτι και ο Κοβάσεβιτς. Με Ντάτολο, Ζαϊρί και Λούα Λούα δεν κάνεις δουλειά. Με το Μαρέσκα να είναι λίγος, με το Λεντέσμα ξέρω’γω, αδιάφορο, με ένα Στολτίδη που θέλει το παιδί σαν πούστης, αλλά δυστυχώς δε μπορεί και αυτό το βλέπεις από χιλιόμετρα, δεν πας πουθενά. Και ανησυχώ για το ματς με τον Ατρόμητο. Η ομάδα έχει σκάσει και δεν έχει τρεξίματα. Και ο Δώνης δεν έχει λόγο να χαρίσει βαθμούς ούτε στην ίδια του τη μάνα.

Βαρετό παιχνίδι ήταν, χωρίς πολλές φάσεις απο τους Γάλλοι, μια και καλή και απλά θα μπορούσαμε να είχαμε κλέψει το βαθμό στο τέλος. Αν βέβαια το κόλλαγε ο Όλαφ στο 3′ ή ισοφάριζε ο Μαρέσκα στο πενηντατόσο θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Όσον αφορά το διαιτητή, Άγγλος είναι. Αντρικά το παίζουν το άθλημα στην Αγγλία, αντρικό είναι αυτό απ’τη φύση του, οπότε δεν έχω παράπονο. Τα ίδια σφύριξε και για τους δύο.

Και τώρα που είπα διατητή. Τον Τάσο τον Κάκο τον καμάρωσες;

Για το Μπόζινταρ Μπάντοβιτς, τον μακρινό μου συμπατριώτη είναι αδικία να μιλήσω, αλλά ρε πούστη κοντέ Νινιάδη, άδειασε μας τη γωνιά.

Μίρσα «με καθαρό μυαλό» Βαρεσάνοβιτς

14 έτη ago Short URL 8 Σχόλια