Racing Club de Avellaneda

Η Racing είναι κατι σαν τον ΠΑΟΚ της Αργεντινής. Ανήκει στις 5 μεγαλύτερες ομάδες της χώρας αλλά τίτλο έχει να δει από το 2001. Το πρωτάθλημα του 2001 ήταν το πρώτο μετά από 35 χρόνια. Το 1999 η δήμαρχος της Avellaneda (προάστιο του Buenos Aires) ανακοίνωσε πως η Racing δεν υπάρχει πιά λόγω χρεών. Οι οπαδοί της γέμισαν τον Cilindro (την έδρα της ομάδας) την πρώτη αγωνιστική, ακόμη κι αν η Racing δεν είχε δικαίωμα να παίξει. Τελικά το πρόβλημα λύθηκε και η ομάδα συνέχισε να παίρνει μέρος στο πρωτάθλημα.

Το 2001 παίρνει το πρωτάθλημα στον τελευταίο αγώνα της σεζόν, στο γήπεδο της Velez. Οι φίλοι της Racing οχι μόνο γέμισαν το γήπεδο της Velez αλλά έκαναν το ίδιο και στο δικό τους. Πρέπει να είναι η πρώτη ομάδα στην ιστορία του ποδοσφαίρου που γεμίζει δυο γήπεδα την ίδια στιγμή. Η Racing είναι γνωστή για τον φανατισμό και την πίστη των οπαδών της, ακόμα κι αν ποδοσφαιρικά δεν βλεπεται.

Το παιχνίδι που είδα δεν είχε και μεγάλο βαθμολογικό ενδιαφέρον. Για την Racing τουλάχιστον. Έπαιζε με την Velez που ήθελε νίκη και ήττα ή ισοπαλία της Estudiantes σε άλλο παιχνίδι, για να σηκώσει την Apertura. Η Racing είχε χάσει την θέση για το Libertadores λίγες ημέρες πρίν, οταν η μισητή αντίπαλος Independiente σήκωσε την Copa Nissan Sudamericana (το Europa League της Νότιας Αμερικής) και της «έκλεψε» έτσι την θέση στο Libertadores. Κι όμως ο Cilindro ήταν σχεδόν γεμάτος. Απο μπάλα δεν είδαμε και τίποτα ιδιαίτερο. Το παρακάτω γκόλ του Messi των φτωχών, άλλο ένα του Αργεντίνου Σαλπιγγίδη που ζήτησε συγνώμη απο τους φίλους της Racing, με τους μισούς να τον βρίζουν και τους άλλους μισούς να χειροκροτούν. Το κάρφωσε και η Estudiantes του Verón στο 80′ και ο τίτλος χάθηκε για την Velez.

Γύρω στο 85′ όμως η Guardia Imperial (οι φανατικοί της Racing) άρχισε ενα show που δεν έχω ξαναδεί απο οπαδούς των οποίων η ομάδα δεν πάει για τίποτα, χάνει 2-0 και 4 ημέρες πρίν έχει δεί τους εχθρούς της να σηκώνουν διεθνή τίτλο. Καπνογόνα, τραγούδια, «στυλό» και το πάνω διάζωμα του Cilindro να κουνιέται λες και σε σεισμό 7 ριχτερ.

Περνάει μια εβδομάδα και βλέπω στο ιντερνετ την Πανάθα με τους γαύρους της Θεσσαλίας. Απο μπάλα πάνω-κάτω το ίδιο θέαμα με το Racing-Velez. Τελειώνει το μαρτύριο και βλέπω και τους γαύρους της Αθήνας να μπαίνουν μέσα. Και μου κάνει εντύπωση γιατί είναι αυτοί που τραγουδάνε στις «χαρές και τις λύπες μαζί» και αυτοί που σωστά πέρσι υποστήριζαν την ομάδα όταν όλοι οι μαλάκες της 11 (δυο-τρείς μόνο δεν είναι μαλάκες) έβριζαν. Τι περιμένουν δηλαδή; Από το καλοκαίρι έχεις αλλάξει δύο πρόεδρους, δύο προπονητές, δέκα γυμναστές , η μεγαλύτερη σου μεταγραφή είναι ο Σίντνει και είναι καλά και το κέντρο σου λείπει δύο μήνες λόγω τραυματισμών. Ανεβάζουν και το πανό με την ανεργία και μας στέλνουν αδιάβαστους. Αν είσαι άνεργος φίλε αντί να πάρεις διαρκείας κάτσε και άκου τα παιχνίδια σε μετάδωση του Κοντού σε τρανζίστορ. Ή αν γουστάρεις, πάρε το διαρκείας σου αλλά μην το βγάζεις ξινό σαν ερωτικά απογοητευμένη γκόμενα. Με κάθε σεβασμό σε όλους αυτούς που έχουν επηρεαστεί απο την οικονομική κρίση και στις ερωτικά απογοητευμένες γκόμενες, όταν βλέπω την Racing να έχει 45.000 διαρκείας που κοστίζουν όσο αυτά του Παναθηναϊκού ενώ οι περισσότεροι οπαδοί της ζούν σε ένα από τα πιο φτωχά προάστια του Buenos Aires και έχουν δεί ένα τίτλο σε 45 χρόνια, κάνω την σύγκριση και νομίζω πως είμαστε πολύ κακομαθημένοι.

mirko vucciniccc

Υ.Γ. Αν η Ρόμα κάνει το σερί όπως τα τελευταία δέκα χρόνια στον δεύτερο γύρο της Serie A, θα το σηκώσει σίγουρα το scudetto.

Δημιουργήστε ένα δωρεάν ιστότοπο ή ιστολόγιο στο WordPress.com.