Εγώ πόνταρα στον Γιάνγκ.

Μίρσα

Είναι ιδέα μου ή το’χετε πιάσει κι εσείς ότι ένα σημαντικό μέρος του γάβρικου σύμπαντος θέλει πολύ να φάει τον Βαλβέρδε; Και δεν εννοώ τον Αλέφαντο με την κλασικογραφική κριτική-κωλοτούμπα, αλλά τα σχολιάκια-προειδοποιητήρια στις εφημερίδες, τα πονηρά πρωτοσέλιδα (προεξάρχοντος του «Γάβρου»), το έξτρα μεράκι στο δηλητήριο που χύνεται για τα «παλτά» Κοστάντζο και Μαρκάνο, τις πληροφορίες περί «βασικού Μακούν» (και τις απορίες που αυτό δε γίνεται), το κομψό κράξιμο για την εικόνα με τη Μαρσέιγ…
Εγώ, που δε μου πέφτει και πολύς λόγος (έχω τον πρίγκιπα να ασχολούμαι), ομολογώ ότι π.χ. ήταν «έγκλημα» η προτίμηση του «ντυμένου ξυλου» Μαρκάνο από τον Αβραάμ και συμφωνώ ότι αδικεί συνεχώς και κατάφορα έναν σέντερ φορ της κλάσης του Πάντελιτς. Αλλά, η χθεσινή χορταστική εικόνα του ολυμπιακού πιστώνεται αποκλειστικά σ’αυτόν και μη με βάζετε να γράψω περί δάσους και δέντρου και φρίξει το σκυλί. Αυτό το σπάνιο θέαμα ελληνικής ομάδας να πρεσάρει με τόση συνέπεια, να επιμένει να ανεβάζει ψηλά την άμυνα (κι ας το πληρώνει με δυο γκολ στο εικοσάλεπτο), αυτή η – με λίγα λόγια – πίστη σε μια τακτική ποδισφαίρου πρωτοβουλίας και όχι αναμονής (και μάλιστα μέσα στο ‘Emirates’) είναι που φουσκώνει σήμερα τα μάγουλα των γάβρων. Είναι 100% δικό του επίτευγμα κι έχει και πρακτική αξία μέσα στο 90λεπτο. Όταν ξέρεις τι θες να κάνεις, και κυρίως το πως, βοηθάς -ας πούμε- τον Τοροσίδη που, χωρίς επαρκή κάλυψη από τον Φουστέρ είχε ένα κάκιστο πρώτο ημίωρο, να πάρει την σκυτάλη του κορυφαίου από τον υπέροχο Ιμπαγάσα. ΟΚ χειρότερη Άρσεναλ δεν έχουμε ξαναδεί, αλλά δεν παύει να είναι Άρσεναλ όπως αποφάνθηκε βαθυστόχαστα ο Μίρσα…
Τώρα βέβαια όλα αυτά μπορεί να μη λένε και τίποτα. Μπορεί να τα διαψεύσει είτε η εικόνα στο επόμενο ματς (αδιάφορο αν θα είναι με τον ΠΑΟΚ ή θα περιμένουμε την Ντόρτμουντ) είτε το αγαπημένο πειραιώτικο χούι. Στον Ολυμπιακό από το ’99 και μετά που έφυγε πρώτη φορά ο Μπάγεβιτς, συνήθως δεν έχουν με τι να ασχοληθούν. Το πρώταθλημα είναι δεμένο (όπως λίγο πολύ ισχύει φέτος), στην Ευρώπη άλλοτε δεν αξίζει η ομάδα κι άλλοτε «φταίει ο Θεός που μας μισεί», επομένως παίρνουν θέσεις στην αφετηρία του «Ποιος θα φάει τον προπονητή;». Συμμετέχουν προέδροι, βεντέτες, Τσουκαλάδες, Νικολακόπουλοι (εσχάτως Πικουλες και Καραπαπάδες) κοκ. Ο βάσκος είναι σκληρός αλλά όταν βλέπεις στα σημερινά πρωτοσέλιδα να κράζουν τον Κοστάντζο που έπιασε δύο τετ α τετ στο β’ ημίχρονο, κάτι δεν πάει καλά. Κι εμείς το κάνουμε στο twitter, αλλά δε μας διαβάζει ο Βαγγέλας…

μαρκο βιλα

μαρκο βιλα

(το μαθε μπαλίτσα επέστρεψε…)

Μπορεί η αγωνιστική περίοδος να έχει ξεκινήσει από τον Ιούλιο (όχι για όλους βέβαια δίνοντας το ιδανικό άλλοθι) αλλά η αλήθεια είναι οτι η πραγματική μπάλα ξεκινά μαζί με τα σχολεία. Έτσι παίρνω την σκυτάλη από τον συγκινητικό Μίρσα και θα προσπαθήσω να παραθέσω τι μας δίδαξε η πρώτη αγωνιστική του Τσου Λου.

Μάθαμε λοιπόν:

• Ότι καλή η επιθετική φιλοσοφία, οι marketing-orientated συγκινητικές επιστροφές τύπου Σέσκ, αλλά Πέπ μου κάποια στιγμή πρέπει να προσέξουμε και τα μετόπισθεν γιατί στο δίδυμο Μασεράνο – Μπούσκετς μέχρι και ο Τοτσέ μπορεί να σου βάλει γκόλ. Μπροστά βέβαια έχεις τον Λιονέλ που κατάφερε να περάσει σχεδόν από μέσα από τον Αμπάτε στο πρώτο γκόλ.

• Η Σίτι έχει πλέον παικταράδες αλλά με τον μυρωδιά Ιταλό στον πάγκο και λόγω της απειρίας της θα αργήσει ακόμα να κάνει το επόμενο βήμα. Επίσης οτι η τριάδα Καβάνι-Λαβέτσι-Χάμσικ ισορροπεί στον σωστό συνδυασμό τάχύτητας-αλητείας- ροκενρολ παιχνιδιού, λες και είναι βγαλμένη από τα υγρά όνειρα του Μπιέλσα.

• Οτι ο Ροναλντο αποδοκιμάζεται γιατί είναι όμορφος και πλούσιος. Αι ρέστ μαι κέις

• Οτι δεν νοείται διοργάνωση Champions League χωρίς την συμμετοχή της Λίβερπουλ, της Γιουβέντους και του Παναθηναϊκού (τυράκι εκτόξευσης σχολίων)
• Ότι ο σερ Άλεξ μεγάλωσε και δεν αντέχει τις εκνευριστικές ερωτήσεις, πόσο μάλλον αν γίνονται από την κόρη του King Kenny

• Ότι ο Χούλκ είναι ο επόμενος παίκτης που θα κλέψει την ευάλωτη καρδιά του Αμπράμοβιτς (με την σύμφωνη γνώμη του special2)

• Οτι με εξαίρεση την εποχή του αχώνευτου που κατάφερε να τις δώσει λίγα huevos που λένε και οι σπανιόλοι, η Ίντερ παραμένει ένα σύνολο από υπερτιμημένα γατάκια, που σε κάνει να λυπάσαι που ο μεγάλος Ντιέγκο δεν προτίμησε να πάει να βρει τον Σουάρες και κατέληξε εκεί. Επίσης οτι ο Σαριέγκι του 2011 λέγεται Σελούστκα (ή κάπως έτσι)

• Ότι μια ομάδα πρέπει να βρεί ρυθμό (και ψυχολογία) μέσω των ‘φιλικών΄της ΣούπερΛίγκα για να αντιμετωπίσει τον Λούτσο και την παρέα του (τυράκι νο2).

Stan the man Collymore

Η Γιουβέντους παρουσίασε το καινoύριο της γήπεδο, το Juventus Stadium. Εμένα μου θυμίζει το Καραϊσκάκη. Περισσότερα videos στο www.youtube.com/juventus.

Mίρσα

Ένα ντοκιμαντέρ που έκανε η αγγλική έκδοση του Al Jazeera και αφορά τα οικονομικά των ομάδων της Αγγλικής Πρέμιερ Λιγκ. Και κυρίως της Liverpool.

Αν έχεις χρόνο και ξέρεις αγγλικά, μην το χάσεις.

Μίρσα

O Λούκα Μόντριτς είναι από τα αγαπημένα πουλέν μας εδώ στο Μάθε Μπαλίτσα. Πέρσι ειδικά αγαπήσαμε ακόμα περισσότερο την Τότεναμ που έπαιξε ωραίο ποδόσφαιρο, γρήγορο, σύχρονο, μοντέρνο και διάφορα άλλα κλισέ.

Ο Μόντριτς μαζί με τον Μπέηλ (τεράστιο πουλέν) ήταν οι καλύτεροι παίχτες της ομάδας.

Του Μόντριτς του αρέσει το κοσμοπολίτικο Λονδίνο, είναι πιο ωραία από το φτωχικό, σε σχέση με την Ευρωπαϊκή μητρόπολη, Σπλιτ.

Έτσι δεν ήθελε να φύγει από εκεί. Απλά να αλλάξει γειτονιά και να πάει στο πλούσιο Τσέλσι. Ε και με το δίκιο του. Αν έχεις κάνει Λονδίνο ή αν απλά έχεις πάει στο Τότεναμ θα καταλάβεις πως ακόμα και το Γαλάτσι είναι πιο ωραίο από εκεί.

Ο Βίλας Μπόας και ο Αμπράμοβιτς (Ομπράμοβιτς τον λέει ο πατέρας μου, μάλλον επειδή έχει βαρεθεί να ακούει το όνομα Ομπράντοβιτς) τον ήθελαν πολύ, 3 προτάσεις έκαναν μάλιστα για να τον πάρουν, ωστόσο το αφεντικό των Οβραίων, ο Χάρι Ρέντναπ τις απέρριψε και τις 3.

Ο Μόντριτς δείχνει τη δυσαρέσκεια του, στο ντέρμπι με τι Σίτι είναι ο χειρότερος του γηπέδου, ο Ρέντναπ τον βγάζει αλλαγή, ο Μόντριτς δέχεται μια μικρή (που όπως και να το κάνεις για την Τότεναμ είναι τεράστιο θέμα) γιούχα και ζητά από τα επόμενα παιχνίδια να λείψει από τη βασική εντεκάδα γιατί είναι θλιμμένος.

Την απάντηση του Ρέντναπ τη βλέπεις στη φωτογραφία.

Για την ιστορία και όπως έμαθες σήμερα, η Τσέλσι δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια και πήρε αντί του Μόντριτς τον προδότη τον Μεϊρέλες από τη μεγαλύτερη ομάδα του νησιού.

Μίρσα