Μάθε πεπόνι

07

Οκτ.

Η σχέση μου με το ράγκμπι ήταν σχεδόν πάντα επιφανειακή. Μια διαφήμηση με κάτι Σκωτσέζους που σηκώνουν τα κίλτ, ένα τευχος του Αστεριξ στην Βρετανία και κάτι ειδήσεις στην γωνία της Gazzetta dello Sport που απλά ενημέρωναν με πόσους πόντους έχασαν οι azzurri στο πρόσφατο παιχνίδι του Six Nations Cup. Μέχρι το 2007 οι πιθανότητες να ενδιαφερθώ για αυτό ήταν ελάχιστες. Το Κέρλινγκ δηλαδή είχε περισσότερες.

Εκείνη την χρονιά γινόταν το Μουντιάλ στην Γαλλία. Ήμουν στο Παρίσι την ημέρα του ημιτελικού Γαλλία-Αγγλία. Όλα τα καφέ γεμάτα με κόσμο. Αν δεν είχες κλείσει τραπέζι μέρες πριν, θέση δεν μπορούσες να βρείς. Έκατσα σε μια άκρη και ρώτησα τον διπλανό μου τους κανόνες. Επειδή τα γαλλικά μου είναι περιορισμένα στο εντε λα μαγκε ντε βοτανικ και ο σωβινισμός των γάλλων εκείνη την ημέρα ήταν σε επίπεδα Λειψίας δεν κατάλαβα και πολλά. Μετά απο λίγα Αλέ λε Μπλέ και Σαμπάλ Σαμπάλ απο τους φανατικούς όλα έγιναν πιο κατανοητά.

Τα βασικά είναι: Το παιχνίδι διαρκεί 80 λεπτά. Πάσα με τα χέρια μπορείς να κάνεις μόνο με κατεύθυνση προς το τέρμα σου. Αν φτάσεις στην ίδια ευθεία με το τέρμα του αντιπάλου και ακουμπήσεις την μπάλα στο έδαφος (try) είσαι τρομερός (5 πόντοι + conversion kick 2 = 7). Αν την βάλεις στο πάνω μέρος του τέρματος με τα πόδια σημαίνει πως είσαι λίγο χέστης αλλά παίρνεις 3 πόντους. Όταν η μπάλα βγεί πλάγιο, έχουμε το linout. Οι βασικές τακτικές είναι δύο: Η τακτική του ντου που απλά τρέχεις προς το τέρμα του άλλου και παίζεις ξύλο κατα τη διάρκεια. Αυτή του φλώρου που στέλνει την μπάλα πλάγιο, κοντά στο τέρμα του αντιπάλου και προσπαθεί να την κλέψει στο linout. Στο βίντεο που ακολουθεί μπορείς να δείς όλα αυτα, στο (μέχρι τώρα) πιο επεισοδιακό παιχνίδι του φετινού Μουντιάλ που έκρινε την πρόκριση στους 8 στον όμιλο της φωτιάς.

Το Γαλλία-Αγγλία ήταν κάτι παραπάνω από ένα παιχνίδι ράγμπι. Οι Καθολικοί κόντρα στους Διαμαρτυρόμενους. Ο Βορράς απέναντι στον Νότο (το άθλημα στον γαλλικό Νότο είναι πιο δημοφιλές απο το ποδόσφαιρο). Η τακτική του ντου (Γαλλία) κόντρα στην τακτική του φλώρου (Αγγλία). Οι ηγέτες των δύο ομάδων ήταν η προσωποποιηση όλων αυτών των διχοτομιών. Απο την μία ο Σεμπαστιάν Σαμπάλ. Μελαχρινός, μακρυμάλλης, αξύριστος, ατιμέλητος και δυνατός. Απο την άλλη ο Τζόνι Γουιλκινσον. Ξανθός, “καθαρός”, ψιλο-μετροσέξουαλ και με πόδι διαβήτη. Ακόμα δεν έχω καταλάβει γιατί δεν έκανε μεταγραφή στο ποδόσφαιρο. Τελικά η εξυπνάδα του φλώρου νίκησε την δύναμη του μάγκα. Η Αγγλία έχασε όμως στον τελικό απο την Νότια Αφρική.

Φέτος, γίνεται το έβδομο μουντιάλ στην Νέα Ζηλανδία. Εκεί το ράγκμπι είναι το εθνικό σπορ. Η εθνική ομάδα, οι All Blacks, είναι κάτι σαν την Σελεσάο στο ποδόσφαιρο. Στα μουντιάλ όμως έχει την τύχη του Έτορε Μεσίνα όταν παίζει με τον Ομπράντοβιτς. Η διοργάνωση έχει ξεκινήσει από τις 9 Σεπτεμβρίου και θα τελειώσει στις 23 Οκτωβρίου. Στο ράγμπι βλέπεις, για να ξαναπαίξεις πρέπει να περιμένεις καμία εβδομάδα να κλείσουν οι πληγές. Ο πρώτος γύρος δεν είχε εκπλήξεις. Κατι καημένοι (κυριολεκτικά όταν μιλάμε για ράγκμπι) απο την Γεωργία, την Ιαπωνία και τις Σαμόα, πήγαν σπίτι τους. Τώρα ξεκινάει το δε ρίαλ σίτ. Όλα τα φαβορί εκτός απο την Σκωτία είναι στους 8.

Αύριο και μεθαύριο το μεσημέρι θα γίνουν οι προημιτελικοί. Αργεντινή (Pumas) – Νέα Ζηλανδία (All Blacks), Αγγλία – Γαλλία (ξανά), Ιρλανδία – Ουαλία και Νότια Αφρική – Αυστραλία. Αν θέλεις να πάς στα σίγουρα βάλε λεφτα στους All Blacks για πρωταθλητές. Αν σου αρέσει ο τζόγος, η Ιρλανδία είναι καλή λύση.

Θεόφιλος (στο ράγμπι λέγε με Χουάν Φιγάσο).

13 έτη ago Short URL 4 Σχόλια